Top Management en Beloning

De discussie over topmanagement en beloning heeft een vermakelijk kantje, of misschien moet ik zeggen cynisch. Het argument van hoge beloning voor het behouden van kwaliteit doet ook hier gelde. Echter, degenen die deze argumenten hanteren zitten zelf op de plekken waar die beloningen neerdalen.. Laat ik duidelijk zijn: Ik ben de laatste die zal beweren dat een manager die bijzondere diensten bewijst aan een onderneming daar niet van zou mogen profiteren, maar het argument dat een hoge beloning a priori in het vooruitzicht moet worden gesteld is invalide. Anders gezegd: Indien een manager uitzonderlijk goed presteert, mag deze uitzonderlijk worden beloond. Een werkelijk goede manager heeft geen enkele reden om af te zien van een rol waar beloning naar werken wordt gegeven. Omgekeerd, indien de manager slecht presteert verdient deze een hoge beloning niet. Zijn het soms de managers die bang zijn voor hun eigen incompetentie die het hardst roepen?

Een belangrijke vraag overigens is hoe de kwaliteit van het geleverde werk getoetst wordt. Dit is de rol van de raad van bestuur. De raad van bestuur waakt over de belangen van de onderneming; immers, de CEOs komen en gaan. Onder aanmoediging van variabele beloningen (bijvoorbeeld optiepakketten) kunnen de CEOs in de verleiding komen zich te laten leiden door korte termijn voordelen [1]. De raad van bestuur dient dan ook de strategie voor de lange termijn te borgen en te zorgen voor de juiste afstemming van beloningen (incentives) en bedrijfsbelang op de langere termijn. Om de onafhankelijkheid van de raad van bestuur te waarborgen dient de relatie tussen de CEO en de raad van bestuur dan ook zakelijk van aard te zijn; geenszins een vriendschappelijke.

[1] The Essays of Warren Buffet: Lessons for Corporate America, Warren Buffet, Lawrence A. Cunningham

Bonussen in de bancaire wereld

Beste meneer Hommen,

Nu moet u me toch eens uitleggen waarom banken zo angstig zijn om 'kwaliteit kwijt te raken' als geen grote bonussen worden betaald. Het waren toch diezelfde 'kwaliteitsmedewerkers' die onder de aanmoediging van bonussen de fantastische beslissingen hebben genomen die tot een bijna bankroet van de financiële wereld hebben geleid? Wie zit nu eigenlijk te wachten op de kwaliteiten die tot zulke uitwassen hebben geleid?